Studia w Wielkiej Brytanii od lat przyciągają młodych ludzi z całego świata – nie tylko ze względu na prestiżowe uczelnie, ale także dopracowany model nauczania, międzynarodowe środowisko i szerokie możliwości rozwoju akademickiego i zawodowego. Brytyjski system kształcenia łączy wysoką jakość wykładów i zajęć praktycznych z dużą elastycznością, umożliwiając studentom rozwijanie indywidualnych zainteresowań, zdobywanie uniwersalnych umiejętności i budowanie sieci kontaktów w dynamicznym, wielokulturowym otoczeniu.
Uczelnie brytyjskie niezmiennie zajmują czołowe pozycje w światowych rankingach. Starannie zaplanowane kursy zapewniają solidne opanowanie podstaw już na pierwszym roku studiów, co umożliwia studentom rozwijanie się w wybranych dziedzinach i porządne przygotowanie do napisania pracy licencjackiej czy inżynierskiej. Absolwenci są dzięki temu gotowi do podjęcia pracy w zawodzie lub kontynuowania kariery akademickiej na studiach drugiego stopnia.
Uczelnie oferują kierunki o starannie zaplanowanej strukturze, dostosowane do indywidualnej ścieżki akademickiej lub zawodowej. Programy takie jak BEng, BSc czy BA trwają zazwyczaj trzy lata i umożliwiają szybki start kariery zawodowej, a dostępne są również zintegrowane ścieżki magisterskie (np. MEng), które pozwalają uzyskać tytuł magistra w zaledwie cztery lata, studiując w jednym ciągu. Kursy są intensywne, praktyczne i odpowiednio przygotowują studenta na dalsze etapy kariery.
Aplikowanie na studia w Wielkiej Brytanii odbywa się poprzez scentralizowany system UCAS (Universities and Colleges Admissions Service). Kandydat może w ramach jednej aplikacji wybrać maksymalnie pięć kierunków – mogą to być różne uczelnie i programy, ale w obrębie jednej procedury, z jednym formularzem i jednym tekstem motywacyjnym –„Personal Statement”. To rozwiązanie znacznie upraszcza proces rekrutacji i eliminuje konieczność kontaktowania się z każdą uczelnią osobno.
Większość kierunków ma wspólny termin składania aplikacji – przeważnie jest to połowa stycznia, w najbliższym sezonie będzie to 14.01.2026. Wyjątkiem są jednak najbardziej prestiżowe uczelnie – University of Oxford oraz University of Cambridge – a także kierunki medyczne, weterynaryjne i stomatologiczne. W ich przypadku termin składania aplikacji upływa wcześniej, bo 15 października. Warto podkreślić, że aplikacje złożone po tych terminach mogą być brane pod uwagę, ale uczelnie nie mają obowiązku ich rozpatrzenia w ramach „na równi” z tymi złożonymi na czas.
Koszt aplikacji jest stosunkowo niski. Opłata za zgłoszenie do jednej lub maksymalnie pięciu uczelni wynosi obecnie 28,50£. Istnieje także możliwość zwolnienia z tej opłaty w określonych sytuacjach (np. dla osób uprawnionych do darmowych posiłków szkolnych w Wielkiej Brytanii).
Proces aplikacyjny nie wymaga dużej liczby dokumentów, ale pewne elementy są obowiązkowe i odgrywają kluczową rolę w ocenie kandydata. Wymagane jest m.in. uzupełnienie danych osobowych, historii edukacyjnej (oceny, kwalifikacje, planowane egzaminy), a także napisanie tzw. personal statement – eseju o objętości maksymalnie 4000 znaków, w którym kandydat przedstawia swoją motywację, zainteresowania i powody wyboru konkretnego kierunku studiów. Do aplikacji należy również dołączyć referencję (rekomendację) wystawianą najczęściej przez nauczyciela.Nasz team jest gotów przeprowadzić Was przez cały proces i zadbać, aby aplikacja była „dopięta na ostatni guzik”
W przypadku kandydatów z zagranicy (w tym z Polski) konieczne może być także dostarczenie certyfikatu językowego (np. IELTS lub TOEFL), a na późniejszym etapie – potwierdzenie dostępności środków finansowych oraz ewentualne dokumenty wizowe.
Koszty związane ze studiowaniem w Anglii składają się z dwóch głównych kategorii: opłat za naukę (czesnego) oraz kosztów utrzymania, które obejmują zakwaterowanie, wyżywienie, transport i inne codzienne wydatki.
Czesne zależy od statusu studenta. Osoby posiadające status „Home” (czyli obywatele Wielkiej Brytanii i osoby z prawem stałego pobytu) płacą ustawowo maksymalnie 9 535 funtów rocznie – stawka ta została ustalona przez rząd i obowiązuje od roku akademickiego 2025/2026. W przypadku studentów międzynarodowych, w tym również obywateli Polski, wysokość czesnego ustala każda uczelnia indywidualnie i jest ono znacznie wyższe. Może też różnić się dla poszczególnych kierunków i ulegać zmianom z roku na rok. Dla studiów licencjackich typowe widełki wynoszą od około 11 400 do 38 000 funtów rocznie (według danych British Council na rok 2025), jednak zdecydowana większość jest bliżej górnej granicy.Na kierunkach medycznych lub na renomowanych uniwersytetach (np. Oxford, Imperial College) czesne może jednak sięgać nawet rzędów 60 000 funtów. Studia magisterskie są zazwyczaj nieco tańsze – najczęściej kosztują od 9 000 do 30 000 funtów rocznie. Warto zaznaczyć, że dla obywateli UK dostępny jest system wsparcia finansowego Student Finance.
Koszty życia w Anglii również są znaczące i różnią się w zależności od lokalizacji. Najdroższym miastem do życia jest oczywiście stolica – Londyn, gdzie całkowite miesięczne wydatki studenta mogą wynosić od 1 300 funtów w górę (według danych prezentowanych przez Imperial College na rok 2025). W innych częściach kraju (np. w Manchesterze lub mniejszych miasteczkach jak Warwick) można utrzymać się za kwoty nieco bliższe – od 1100 funtów miesięcznie wzwyż, w zależności od preferowanego stylu życia. Do najważniejszych wydatków należą opłaty za zakwaterowanie (akademik lub wynajem prywatny), wyżywienie, transport, media, telefon, Internet oraz podstawowe potrzeby osobiste.
Warto też pamiętać o kosztach związanych z uzyskaniem wizy studenckiej, które obejmują opłatę wizową (około 348 funtów) oraz obowiązkową składkę zdrowotną IHS – Immigration Health Surcharge – która w zależności od długości pobytu wynosi około 470–776 funtów rocznie.
Łącznie więc studia i życie w Anglii mogą kosztować rocznie kilkadziesiąt tysięcy funtów – w zależności od uczelni, kierunku i miejsca zamieszkania. Mimo tych kosztów, Anglia wciążprzyciąga studentów z Europy i całego świata dzięki wysokiemu poziomowi nauczania, rozpoznawalnym na całym świecie dyplomom oraz bogatemu życiu akademickiemu i kulturalnemu.
Plan zajęć na brytyjskich uczelniach zazwyczaj nie jest przeładowany – w praktyce przypomina bardziej pracę na pół etatu niż naukę w trybie pełnoetatowym. Studenci mają z reguły kilka-kilkanaście wykładów i seminariów tygodniowo, a pozostały czas przeznaczają na samodzielną naukę, przygotowywanie esejów i projektów oraz konsultacje z wykładowcami. Ten model sprzyja rozwojowi samodzielności, zarządzaniu własnym czasem i pracy w oparciu o źródła akademickie.
Dzięki elastycznemu harmonogramowi wielu studentów angażuje się w działalność organizacji studenckich, stowarzyszeń, klubów sportowych i kół naukowych, których na brytyjskich uczelniach jest setki – od klasycznych debat uniwersyteckich czy kół robotyki, przez grupy teatralne, aż po nieco bardziej niszowe zainteresowania, jak społeczności zrzeszające fanów Harry’ego Pottera czy kluby gier planszowych. Dużą popularnością cieszą się także wydarzenia organizowane na terenach kampusów – wieczory quizowe, imprezy tematyczne i akcje charytatywne.
Wielu studentów korzysta też z możliwości legalnej pracy dorywczej – zgodnie z warunkami wizy mogą pracować do 20 godzin tygodniowo podczas semestru. Typowe prace obejmują obsługę w kawiarniach, recepcjach akademików, bibliotekach czy lokalnych sklepach, co pozwala dorobić i zdobyć doświadczenie zawodowe. Całość tworzy środowisko sprzyjające nie tylko zdobywaniu wiedzy, ale i budowaniu relacji, rozwijaniu pasji i samodzielności życiowej.
Warto również pamiętać, że niektóre uczelnie i kierunki – szczególnie te najbardziej konkurencyjne – wymagają zdania egzaminów wstępnych. Dotyczy to zwłaszcza Oxfordu i Cambridge oraz kierunków takich jak medycyna, prawo czy matematyka. Egzaminy te są organizowane jesienią, zazwyczaj w październiku lub listopadzie, i wymagają wcześniejszej rejestracji. Przykładowe testy to BMAT, MAT czy PAT – w zależności od wybranego kierunku i uczelni. Dla wielu kandydatów są one wyzwaniem, dlatego warto skorzystać z profesjonalnego wsparcia przy przygotowaniach – zarówno do testów, jak i do rozmów kwalifikacyjnych, które również są stosowane np. na Oxfordzie i Cambridge.
Po złożeniu aplikacji kandydat otrzymuje decyzje od uczelni (zwykle do końca marca), które mogą mieć charakter oferty warunkowej (np. uzyskanie określonych wyników z matury) lub bezwarunkowej. Następnie wybiera uczelnię „firm” (główna) i „insurance” (zapasowa), a po ogłoszeniu wyników może potwierdzić swoje miejsce lub – jeśli nie spełnił warunków – wziąć udział w procesie Clearingu, czyli drugiej rundzie rekrutacyjnej, która rusza latem.
Od 2021 roku, ze względu na Brexit, Wielka Brytania przestała uczestniczyć w programie Erasmus, oferującym wymiany studenckie w Europie. Wprowadzono natomiast pewnego rodzaju zamiennik, Turing Scheme, czyli program zapewniający wsparcie finansowe dla studentów brytyjskich uczelni na wyjazdy do krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. W odróżnieniu od Erasmusa, program nie jest oparty na wzajemności, czyli studenci zagraniczni przyjeżdżają do UK tylko w ramach indywidualnych umów uczelni. Natomiast studiując na uczelni objętej takim programem ma się możliwość wyjazdu w inne miejsce podczas studiów nawet nie będąć obywatelem UK.
Studia w Szkocji różnią się od tych w Anglii pod kilkoma istotnymi względami, choć sam proces aplikacyjny odbywa się w ten sam sposób – przez system UCAS i wybrane kierunki wliczają się do listy 5 uczelni, na które można złożyć aplikację.
Największą różnicą jest kwestia finansowania. W Szkocji studia licencjackie dla mieszkańców Szkocji są bezpłatne – czesne pokrywa rząd szkocki (liczba finansowanych miejsc jest jednak ograniczona). Jednak dotyczy to wyłącznie osób, które spełniają kryterium rezydencji. Studenci z innych części Wielkiej Brytanii (np. z Anglii), a także studenci międzynarodowi – w tym z Polski – muszą płacić czesne, którego wysokość ustala dana uczelnia. Zazwyczaj są to stawki porównywalne z tymi w Anglii.
Warto również wspomnieć, że studia licencjackie w Szkocji trwają zazwyczaj cztery lata (o rok dłużej), co daje studentom więcej elastyczności w wyborze przedmiotów i kierunku specjalizacji. To model bardziej zbliżony do amerykańskiego, gdzie pierwsze dwa lata można wykorzystać na eksplorację różnych dziedzin. Aplikując do Wielkiej Brytanii zdecydowanie warto wziąć pod uwagę szkockie uczelnie takie jak University of Edinburgh.
W naszym teamie znajdują się osoby będące absolwentami topowych uczelni brytyjskich, którzy zajmują się consultingiem edukacyjnym nie od dziś. Wśród nich są prowadzący nasz Team – absolwenci the University of Manchester Szymon Kasprzyk oraz Filip Moldzyński.
W Tuteer pomożemy Ci na każdym etapie aplikacji – od wyboru kierunku, przez przejście przez procedury UCAS, wyśrubowanie Personal Statement, naukę do egzaminów wstępnych aż po finalne przygotowanie do rozpoczęcia kariery akademickiej za granicą. Znamy wszystkie szczegóły procesu od podszewki i pomożemy Ci zmaksymalizować szansę na dostanie się na wymarzoną uczelnię.
Odezwij się do nas przez formularz kontaktowy (tu link), zadzwoń lub napisz maila już dziś i umów się na darmową konsultację pod kątem studiów w Wielkiej Brytanii.